www.paquebote.com > Fina Casalderrey
¿Chegará algún día no que poida existir unha convivencia feliz entre os seres humanos máis alá das diferencias de ideas ou capacidades? Estrela, unha nova alumna do derradeiro curso de primaria -que recibe clases de apoio-, demostrará ós seus compañeiros de colexio,
a súa familia e... a todo o mundo que o máis importante é ter un gran corazón.
SERIE BLANCA + Primeros lectores
Nesta novela cóntase a historia de Martina, unha nena de nove anos, que desexa máis ca nada no mundo poder ter un animal, aínda que é consciente de que sería malo para el vivir nunha cidade. Por casualidade atopa un gatiño nunha papeleira cando chega ó colexio.
Despois de numerosas vicisitudes para oculta-lo animal durante todo o día, convence facilmente ós seus país (ela cría erroneamente que odiaban os animais) para volver ó colexio e recoller a Chamizo -nome co que Martina bautiza o gatiño-, oculto nos armarios da aula. Recolleno e Martína, na súa cama pola noite, chora de felicidade. Non obstante, Martina sabe que o gatiño ten que ir á aldea cos avós, pois un piso nunha cidade é unha gaiola para un animal.
¿Qué será eso que se mueve en la oscuridad como un fantasma del más allá? ¿Por qué su voz asusta a las gentes? ¿Por qué dicen que su presencia trae mala suerte? En este relato encontraremos la respuesta a estas preguntas volando con uno de los pájaros más fascinantes de la noche.
Xusta é unha nena que tiña un can chamado Máquina. Un bo día desaparece o can e pasan varios días sen que apareza. Xusta e o seu irmán Moncho arman un plano para ilo buscar, de xeito que non van á escola -un colexio nunha vila ó que van en autobús- e non conseguen dar con Máquina, aínda que si se monta un rebumbio impresionante no colexio, na súa familia e na aldea.
O caso é que o can, que llo regalara seu pai nun aniversario, non era moi apreciado polo resto da familia e o propio pai, que quedara no paro, acabou por abandonalo nunha estrada.
Ignorante durante moito tempo desta situación, Xusta segue devecendo polo seu can, sen saber que fora del. Dende que llo regalaran, unicamente o seu avó (xa morto) e mais ela apreciaban o can. A avoa, pola contra, tíñalle unha especial animadversión.
Unha vez que descobre o abandono do can polo seu pai, este, arrepentido, trata de recuperalo e van ó sitio onde o deixara, pero non dan con el.
Un bo día, cando Xusta ía pilla-lo autobús, logo de escoitar comentarios no colexio dun can que vagabundeaba había dous días por alí, aparece Máquina correndo cara a ela.
Como remate, o can salva á avoa de ser atropelada por un coche pero morre na súa valente acción. Pasado o tempo, Xusta farase veterinaria e, na súa consulta, encol da mesa ten sempre unha foto de Máquina. Ningún can, dos moitos que tivo, chegou a ocupa-lo sitio de Máquina no seu corazón.
A máscara de palma é o exótico obxecto que dá título a esta novela e que actúa como símbolo da peripecia vital que a protagonista, unha rapaza chamada Amalia, vive na Habana ao coñecer a un excéntrico artista cubano. Pezas clave desta novela non só para adolescentes son a arte, un misterio, a incerteza, se cadra amor… Nela, a cidade da Habana, coa súa mestura de maxestade e podremia, convértese nunha metáfora da complexidade do mundo e as motivacións humanas.